انسان در زندگی خود مقاطع و مراحل حساسی را پشت سر میگذارد. یکی از این مراحل حساس و سرنوشتساز مساله ازدواج و تشکیل زندگی مشترک است و مهمتر از این مرحله تلاش هر یک از زوجین برای حفظ این زندگی مشترک و حتیالامکان رسیدن به درجات عالی رضایتبخش زناشویی است تا در سایه این رضایت بتوانند به اهداف مورد نظرشان از ازدواج دست یابند. رابطه زناشویی در زندگی مانند هر رابطه دیگری دارای جنبههای مثبت و منفی میباشد، مهمترین عامل شاخص و تعیین کننده در ازدواج، کیفیت و نوع رابطه بین زن و شوهر است (گاتمن، 2002). یکی از عواملی که بر به وجود آمدن رضایت زناشویی موثر است، شفقت- خود است. اصطلاح شفقت-خود از واژه شفقت گرفته میشود زیرا شفقت شامل حساسیت داشتن نسبت به رنج دیگران، آگاهی از غمهایشان، میل به تسلی رنجهایشان و
داشتن یک دیدگاه بدون قضاوت از اشتباهات افراد میشود (دینیز و همکاران، 2008). این مفهوم که بر اساس فلسفهی بودایی است اصطلاحاتی از جمله: با رنجهای خود صادق بودن و تحت تأثیر آنها قرار گرفتن، تجربه احساسهایی از قبیل اهمیت دادن و مهربان بودن نسبت به خود، داشتن نگرشی بدون قضاوت و همراه با درک در قبال نقصها و شکستهای خود و ملاحظه این امر که تجارب هر شخص قسمتی از تجارب مشترک انسانی است را شامل میشود (نف، 2003). نف سه مؤلفه اصلی شفقت-خود را پیشنهاد میکند، که با هم همپوشی دارند: (1) مهربانی نسبت به خود در برابر خود-داوری، (2) احساسات مشترک انسانی در برابر انزوا و (3) ذهن آگاهی در برابر همانند سازی افراطی است (نف، 2011).
. marital satisfaction
. Self–compassion
. Deniz, Kesici, & Sumer
.Watson
.Nuln.Huksma
. Blat, Kuynln, Churan, McDonal, & Zuroff
.consensuses
.McCrae, & Costa
. Gottman
. Neff
- 1. self.kindness
. self.judgment
. feelings of common humanity
. isolation
. mindfulness
. over.identification
فرم در حال بارگذاری ...